müdürün umursamaz bakışları beni eziyordu, altta kalmamalıydım .
"1 liranın peşine düşmüş gibi olmak istemiyorum da hani" dedim.
kasiyerin gülmesi ortamı bir nebze olsun sakinleştirse de müdür soğukkanlılığını koruyordu,"olan olmuş" diyerek beni başından savdı.
mağlup bir şekilde eve dönmek istemesem de kaybetmiştim, kapitalizm demir yumruklarını narin bedenime indirmişti, kasiyere ayar verememiştim, mağrur ama başı dik bir şekilde oradan ayrıldım ve yoldaki büfeden iki tane sakız aldım, esnafa katkı sağlamış olmanın gururu az önceki ezikliğimi bastıramamış olsa da artık gözyaşlarımı silebileceğim şıpsevdi paketlerim olmuştu.