dün güzeller güzeli leylamı istemeye gittik. çiçekler çikolatalar hazırlanmış, herşey en ince ayrıntısına kadar düşünülmüş bir şekildeydi. kısacası her şey mükemmeldi panpalarım. yemekler yendi kahveler içildi babam tam konuya giricekken benim karnım guruldamaya başladı. ulan 2 gündür onla bunla uğraşmaktan doğru düzgün yemek yiyememişim şimdi sofraya oturunca mide ters tepki verdi tabi. ama nasıl gurulduyor sanki 10 yıl bir şey yememişim amk. müstakbel kayınvalidem bana kaş göz işareti yaptı mutfağa çağırdı bir tane maden suyu verdi ben salağa yatarak 'bu niye?' dedim. ' oğlum sen iç niyesini sorma' dedi o an yer yarılsaydıda içine girseydim amk. bilmeyenler için söyliyim maden suyu midenizi rahatlatır tüm gazı alır. neyse maden suyunu içip tekrar bizimkilerin yanında döndüm babam kızı istemiş bile amk ben mutfaktayken. herşeyi halletmişler yarım saat daha oturup kalkıcakken zütümde bir ıslaklık hissettim. ishal olmuşum beyler o maden suyunuda içince tabi taklar niagara şelalesi gibi aşağı süzülüyodu yerimden kalksam paçalarımdan aşağıya akacaktı. tak kokusu ilk bana geldi sonra babam 'of, pöff' tarzı tepkiler verdi tabi benden geldiğini bilmiyordu kokunun. kısa süre içerisinde tüm odayı tak kokusu kapladı. babam " e hadi kalkalım artık" dediği an ben bir kez daha yer yarılsada içine girseydim dedim amk. mecbur kalkıcaz kayınpederin elini öpecez validenin elini öpecez selamlaşıcaz ama kalkamıyorum. herkes kalkmış babam bana bakıyor kalkayım diye. ben cılız bir sesle babama ' baba kalkamıyorum' dedim. babam 'nasıl kalkamıyosun olum kalksana milleti bekletme' dedi sessiz bi şekilde. tabi bu sırada annemler dünürleriyle selamlaşıyor hala. son saniyelerimi oynarken birden ayağa kalkmam ile birlikte tüm taklar aşağıya doğru süzülmeye başladı. pantolonun züt tarafı zaten ıslak, oda tak kokuyor. eğer zütümü onlara dönersem kokunun kaynağını anlamış olacaklar ve belkide ilk günden kayınpederlere rezil olucaktık. hemen 'bir inci sözlük yazarı o an ne yapar?' diye düşündüm ve sehpanın üzerinde duran kahve fincanını yere düşürdüm bilerek. fincan kırıldı ve babam o an bana öyle bir bakış attı ki ben hayatımda babamdan öyle bakış görmedim amk. kayınvalide hemen araya girdi "nazar nazar bir şey olmaz eheheh" dedi. kayınpederde onu destekleyici bir kaç cümle kurdu. fincanı temizlemek için kayınvalide ve leylam hemen işe koyuldu bende o kargaşada hemen aralarından sıyrılıyordum ki ayağım diğer sehpaya takıldı yere babamın ayağının üzerine kapaklandım. hay şansımı gibeyim diyordum ki zaten herkes zütümdeki taku görmüştü kimse bozuntuya vermiyordu hemen ayağa kalkıp kimseyle selamlaşmadan evden çıktım arabayıda bırakıp koşarak istanbul sokaklarında utancımdan turladım. sabahtan beri ortalıklarda yokum kimsede arayıp sormadı.