panpalar son part yazıyorum devdıbını şukulara ve rezlere göre uyanınca yazacağım

yanına gittiğimde yüzüme bakmıyordu bana haliyle kırılmıştı bende gayet sakin bir şekilde ne o bugün gezmeyecek miyiz dedim hayır deedi ben burada oturacağım akşam oluncada eeve gideceğim dedi ya olurmu dedim kalk gidelim hadi dedim zorlada olsa onu oradan kaldırdım ve altınparka gittik orada oturduk hiç konuşmuyordu hava biraz serindi üşüyormuusn diye sordum yok dedi orada bir kafeye geçtik çay felan söyledim içi ısınsın diye konuşmaya başladım nedn bana küssün dedim oda çok kırıldığını ondan hoşlanmasam dahi bunu daha uygun anlatabileceğimi söyledi ki haklıydı sonra benden ondan bana ne hiissettiğini öğrenmek istediğimi söyledim oda aynen şöyle dedi

ben seni ne bir abi, ne bir kardeş nede bir arkadaş görüyorum ben sende farklı duygular hissediyorum ama bunun doğru olmadığınında farkındayım deyince ben hemen mikrofonu devraldım ve haklısın bende aynı şeyleri düşünüyorum dedim eelleri çay bardağını sıkıyordu ellerini avuçlarıma aldım bende senin gibi düşünüyorum fakat ya olmazsa ya yapamazsak o zaman ne olacak ya sen çok üzülürsen dedim oda beeni boşver sen üüzlme dedi duygulanmıştım onunda gözleri doldu o zaman benimle birşeylere başlamak istermisin dedim küçücük elleri avuçlarımın içinde titriyordu adeta gözleri nemlenmişti birden gözleri parladı yani ddi bende yani derken yani ben seni seviorum seende seviyorsan bir yola çıkalım mı sonunu bilmediğimiz ddim oda evet senle hr yola çıkarım sonu mühim değil dedi oradan kalktık evin yolunu tutuk saat geç olmaya başlamıştı eve doğru giderken aklımda bilinmez bir maceraya çıkmanın ve sonunun ne olacağını düşünmekle geçmişti o yol...