Oraya gittiğimde herkesin benden önce davrandığını gördüm. Eniştemler , halamlar , dayımlar hepsi oradaydı. Hemen arabamı bir yere çekip eve girdim evede herkez savaş ile ilgili konuşuyorlardı. Hemen yanlarına gittim sohbete başladık. Herkez benle aynı düşünceye sahipti bu günlerde birlik olmamız gerektiğinin farkındaydı herkez. Neredeyse her ailede bir silah vardı bizim sülalede ve hepside annemlere gelirken getirmişlerdi. Babam 6 kardeşin annem ise 4 kardeşin en büyükleri odluğundan herkez bize gelmişti. Tek tek herkezle sarılmaya başladım ama bu normal bir sarılma değildi , sanki son kez sarılıyormuş gibi hissediyordum kendimi. Sarılma faslı bittikten sonra herkez savaş hakkında konuşmaya başladı. Ailedeki bütün erkekler "Vatan bizi savaşa çağırırsa gideriz gibi sözler söylüyordu." Babam ailemi susturup konuşmaya başladı :
- Sevgili ailem biliyorum çok çetin bir savaş ülkemizi bekliyor ama önce ne olduğunu öğrenmeliyiz dedi. Ve bana dönerek ;
inş okuyan vardır.