Yalnızım işte. Çok basit görünebilir, ama değil. Hiç basit değil. Hep acı çekiyorsun mesela. Birbirini çok seven bir çift görünce imreniyorsun, kıskanıyorsun. Sonra bi de ağlamak var. En can sıkıcı kısmı yalnız olmanın. En uzun süren, ve hiç bitmeyen kısmı .
Uzun satırlar yazdım acılar üstüne kısa satırlarda kaldı mutluluk, onu da parantezlere bıraktık ,noktalar koymadık virgüllerle anlatamadıklarımızı ünlemle bitirdik. Yazdıklarımızı soru işaretlerimize bıraktık ,mesela dedik kurduğumuz hayallere umut dedik
insanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim. Yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak. Gerisi onlara kalmış... insanları ne kadar düşünürsen düşün, Onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim. Güven elde edebilmek için yılların gerektiğini, Ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim. Önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil, Hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim..! Seninle olduğum zaman, Mutluluk, gülmek gelir Yokluğunu istemem içimden ölmek gelir Daha da güzel olur geceler Sen gelince Öksüz bir çocuk gibi kalırım Sen gidince Unutuldum sanma kolay değil, Kolay değil seni içimden söküp atmak. Sensiz gecelerde seni düşünüp ağlamak! Kolay değil Ayyüzlüm sensiz seni anmak. Bazen içimde fırtınalar eser.we ben artık güçlü olmak deqil huzurlu biri olmak istiyorum ! hayattan çok şey çok şey ögrendim acılar içinde..!