Beyler ben 21 yasında , 19 mayıs üniversitesi , mühendislik fakültesinde okuyan bi panpanızım.

Ailemin bana karşı çok fedakarlığı vardır. Bir dediğimi iki etmezler. Ailede tek okuyan çocukları ben olduğum içinmidir bu bilemiyorum.

Ama ben onlara karşı çok soğuk dururum her zaman. Yanlarında oturup da sohbet , muhabbet etmem pek. Nerdeyse beraber bi yemek bile yemeyiz hiç. Eve gelir gelmez odama çekilir orda takılırım hep.

Bugün bayram olduğu için biraz ailemle oturayım dedim. Bazı ailevi problemler sebebiyle tadı tuzu yoktu ortamın. Bu normalde hiç umrumda olmazdı ama o gün canımı sıktı bu durum. Başka zaman olsa kalkar odama geçerdim hemen.
Bi kaç konu açtım sohbet ettik biraz. Sonra yine sessizlik oluştu.

Dedimki hadi varmisin yokmusun oynayalım. Annem hemen sordu nasıl olacak o diye. Bekleyin deyip odama gittim. Bilgisayarımı alıp döndüm tekrar. VARMISIN YOKMUSUN oyununu görmüşsünüzdür internetten. Açtım oyunu. Annem, babam ve kardeşim sırayla oynuyolar. Bende kutuları açıyorum.

Beyler o anı görmeniz lazımdı. Öyle bi heyecanla oynuyolarki. Sanki gerçekten yarışmaya katılmışlar gibi. Küçük para açtıklarında yüzleri gülüyo , büyük para çıktığında asılıyodu yüzleri. Sonra annem 500 bin TL kazandı beyler görmeniz lazım sanki gerçekten kazanmış gibi bi mutluluk vardı yüzünde. Ailem için ilk defa bu kadar mutlu olmuştum lan.

Sonra derin bi düşünceye daldım. Onlara neden böyle davranmıştımki bunca zaman ? Haksızlık yaptığımı farkettim. Hüzünlendim beyler.

Bunu yeni farkettim ama ailemizin değerini bilelim. Sonra pişman olacak şeyler yapmayalım.