Merhaba ben bir sene önceki sen

Canımdan çok sevdiğim kız bana arkadaşları kadar değer vermedi. Sen bunları okuduğunda muhtemelen ayrılığın üstünden 53 hafta geçmiş olacak. Onu sevdiğim için pişman mıyım?
Hayır, asla. Bana sevmeyi öğretti ve de sevilmeyi. Ama her güzel şeyin bir sonu vardır. Üzüldüğüm şey ayrılık olmadı bu zaten gerekliydi. Ona ayrılırken son sözüm seni seviyordumdu. Buna rağmen mesaj atıp zütü kalkık demesi üzdü biraz. Her neyse artık önemli değil tıpkı şimdiki gibi umrunda olmasın.

Ve sakın bir daha aşık olma, hiçbir kıza kendinden çok değer verme. Bu kız farklı deme çünkü hepsi de aynı. Bir de sonsuza kadar seninim sözüne inanma.

Biliyorum ki sözlük hala düzelmemiş hatta daha da kötüleşmiş olacak. Ama gene de burada yazmaya devam edeceksin çünkü başka yerlerde samimiyeti bulamıyorsun.

Ve umarım yeni şehrine alışabilmişsindir. Kalabalığı hala sevmiyorsun buna eminim ancak yapacak bir şey yok. Ankara'ya alışman gerek eğer hala alışamadıysan bunun için daha çok çabala. iyi bir hayat için derslere odaklan ve önüne çıkan engellerin seni durdurmasına izin verme. Unutma "insanı öldürmeyen şey güçlendirir."

Bol bol kitap okumaya devam et, en sevdiğin şey olan tarihle ilgili kendini sürekli geliştir. Yepyeni kitaplar al, makaleler oku, videolar izle, kütüphaneleri karıştır.

Bir de hayatta mutlu ol. Hep derim ya kendi kendime "Hayat kısa, olabildiğince mutlu ol." diye. Felsefen gene bu olsun, olabildiğince mutlu ol.

Kendi tipinden, ailenden, maddi durumundan, kıyafetlerinden asla utanma. Bunlar senin suçun değil.

Aileni sev onlarla ilgilen. Özellikle küçük kardeşin seni çok seviyor. Onu kırma sakın.

Hiçbir ideolojiyi tam olarak benimseme, hepsinin de yanlış tarafları olduğunu biliyorsun. Yanlışları çıkar ve doğruları al. Böylece kendi düşünce tarzını yarat.

Görüşlere saygılı ol ve insanlarla dalga geçme. Kimseye fazla güvenme, insanları tanımadan onlara dertlerini anlatma.

Bir sene sonraki ben iyiki varsın. Seni seviyorum...

14 Eylül 2016