Abdullah Larui, islam’ın esas itibariyle özgürlük ve hoşgörü dini olduğunu ve Türk’ün elinde bu niteliklerini yitirdiğini belirtti: “Denilebilir ki; islam dini Arap kaldıkça özgürlükçü, hoşgörülü ve başarılı olmuştur. Türk’ün eline geçince bu niteliklerini yitirmiş ve bozulmuştur.”

Bunlar eski değil, 20. yüzyılda kaleme alındı.

Abdullah Sahb, 1972 yılında Fransızca olarak yayımladığı Developement et Questions d’Orient adlı yapıtında, “yarı vahşi niteliklerde” gördüğü Türkleri, bir yandan Bizans uygarlığının ve diğer yandan Arap uygarlığının katili gibi gösterdi.

Yazar E. Atiyah, “Arapları geri bıraktıran Türklerdir, Napolyon’un Mısır’ı ve Arap ülkelerini işgal etmesi tarihine kadar Araplar, Türkler tarafından gerilikler uykusuna sokulmuşlardır ve Napolyon işgaliyle birlikte bu uykudan uyanmışlardır” görüşünü savundu.

Arap yazarlara göre Türkler tüm bozulmalarının sorumlusuydu.