Ben buyudum, ben buyudukce mahalle kuculdu.
Buyudukce kuculdu evler, mutluluklar kuculdu.
Ali nin balkonuna bakmak icin oturdugum pencere kuculdu.

Hayallerim kuculdu.
Umutlarim kuculdu.

Ali daha az ugruyordu mahalleye, ben daha az iniyordum .. ali daha az selam veriyordu insanlara, gordugumde mutlaka yaninda liseden oldugunu dusundugum arkadaslari oluyordu.
Kiskaniyordum galiba.

Ama en cok kiziyordum.

Bakkala gidiyorduk bazen yanyana. Sohbet edecek kimse olmadigi icin yolda guluyordu egleniyordu benimle.
Bakkal eve bes dakikaydi ama o yol upuuuzuuun geliyordu gozume.

Eve girdiginde mahallenin bitlisini geride birakiyordu, unutuyordu benimle guldugunu yol boyu.

Trip atsam.. daha henuz o kadar kadin olamamisim ne bileyim trip. Kiriliyordum. Sadece kiriliyordum bende.