Yaşım da 28 olacak Mart'ta. Artık aramaktan bıktım doğru kişiyi. Sanırım biraz beceriksizim bu konularda. Hep friendzone da kalıyorum. Çıkma teklifini çok iyi bir zamanlamayla yapmak lazım anlaşılan. Ama bu kız en başından beri bana hep abi diyordu zaten. Ama hiç yanlış yapmadım ona. Hep arkadaşça davrandım. Belki de bir işaret bekledim. Ama olmadı. Sonunda ise onunla ortak olarak sahip olabileceğim tek şeyi yani arkadaşlığımızı bitirmek istedi. Böyle olunca başka ne yapabilirdim ki. Kaybedeceğim herşeyi kaybetmiştim zaten; onu. Ve söyledim. Pişman değilim. Rahatladım. Kalbime gömeceğim. Asla bir kıza istemediği bir şeyi zorla kabul ettirmeye çalışmam. Evet arkadaşlar hepinize teşekkür ederim yanımda olduğunuz için.