“Lozan muahedesi imzalandıktan sonra ingiltere'de Avam kamarasında muhalifler Lord Curzon'a "Türkler'in istiklalini neden tanıdın" diye hakaretlere varan ifadeler kullanmışlardır. Lord Curzon kürsüye gelerek:

"Siz yanılıyorsunuz. işte asıl bundan sonra Türkler bittiler. Bir daha eski güçlü günlerine kesinlikle kavuşamayacaklardır. Zira biz onları (Türkleri) Lozan anlaşması ile ruhen, imanen öldürdük. Türkler islâm'dan uzaklaştırılacaklar. Bunun için ismet inönü bize söz verdi" demiştir.

Nitekim yıllar sonra Siyasal Bilgiler Dergisi'nde yayınlanan bir yazısında inönü, "Avrupalılar kendilerine verdiğimiz sözü tutamayacağımızı zannettiler" diyebilmiştir.

Ve bu söz tutulana kadar yani hilafetin kaldırılmasına kadar Lozan' a onay vermediler.Ne zaman hilafet kaldırıldı ve milleti islamsızlaştırma çalışmaları başladı o zaman itilaf devleti başkanları Lozan' a onay verdi.Biz Lozan' ı imzaladıktan 1 sene sonra 6 ağustos 1924 te.

Lozan'ın içyüzü, Büyük Doğu, Sayı 29
Ünsal Zor, Lozan, Ermeni ve ismet inönü, Aylık, Yıl:2, sayı:22, Temmuz 2006-

Kurtlar sofrasının kurulduğu Lozan’da yabancı devletler kendi lehlerine avantaj sağlayacak adımları atarlarken Türk Delegasyon başkanı ismet inönü’nün ise görüşmelere sarhoş katıldığı ABD Müşahidi John Grew tarafından açıklandı. Jonh Grew hatıralarını anlattığı kitabında “Atatürk ve inönü” (Bir Amerikan Elçisinin Hâtıraları) adlı kitabında; Lozan Konferansı’ndaki ismet inönü’yü şöyle anlatıyor: 

“Tarih 18 Ocak 1923. Bu akşam Türkler ilk olarak sarayda büyük bir akşam ziyafeti verdiler. Çhild ve ben ziyafetin sonuna kadar kaldık sonra gitmek istediğimizde ismet ikimizin de ellerinden tutarak engel oldu ve bizi bitişikteki odaya çekti. içki getirtti. Peşi peşine o kadar hızlı ve düzenli şerefimize kadeh kaldırıyordu ki kendisine ayak uydurmaya imkân bulamıyordum. 

Her kadehten sonra elini dizine koyup arkaya doğru yaslanıyor. Ve incir çekirdeğini doldurmayacak şeylere bile kahkaha ile gülüyordu. Bir aralık elimizi tuttu ve yaşamanın harikulade bir şey olduğunu söyledi. O kadar neşeliydi ki; o an elimizde bir belge olsaydı derhal imzalayacak gibiydi.”

John Grew hatıralarının yer aldığı kitabının 25. sayfasında da şunları anlatıyor: “iyi bir akşam yemeği sırasında Türklerin söyledikleri hiçbir söze fazla önem vermemek gerek. Nitekim başka bir yerden duyduğuma göre ismet yine iyi bir şampanyanın keyiflendirici etkisi altında Curzon’a ingilizler’in Musul’u elde tutmalarında hiçbir sakınca görmediklerini 3 kere söylemiş.