Haklısın belki. Şımarıklık bu yaptığım. Ama insan öyle bir varlıkki kendini ne kadar sahip olduklarına şükretmeye adasa da bir dert, bulup yakasına yapışıyor onun. Açlıkla imtihan olmadığın için sen kaç kez dertlerini unutup şükrettin peki? Açlığın yanında bizim dertlerimizin anlamı ne olurdu ki? Her acının belki vardır daha fazlası ama sen daha büyüğünü yaşamadıkça içten içe bu da benim derdim işte, ne eksiği ne fazlası demeye mahkum oluyorsun sanırım.

elindekilerle mutlu olmasını bileceksin. onlarca oyuncağı olup her gördüğü şeyi isteyen şımarık çocuklar gibi olmak yerine elindekilerin değerini bileceksin. onlarıda kaybettiğin zaman pişmanlığının haddi hesabı olmayacak. çocukluğunu yaşadın sıra gençliğinde. yaşlanmadan ve çok geç olmadan büyüdüğünü artık farket.