lise 3 ögrencisiydim.

yıldız ı ayarlaya bilmek için sınıfımı degiştirtmiştim. yeni sınıfımda da berna ya asık olmuştum.

lise son a beraber geçmiştik herşey çok güzeldi.

staj gördügü yerde bi adama aşık olmuş. keşke söyleseydi bana.

adalarda teyzemlerle gezerken yakaladım bunu el eleydi o adamla.

göz göze geldik uzun uzun bakıştık. geçti gitti sonra yanımdan.

dünya yerle bir olmuştu. insanin kalbi acıyomuş orda anlamıştım.

dayanamadım koştum peşlerinden yanindaki adama yumruk attım. agzima siçti çunku benden en az 4 yaş büyüktü kalip fln da vardı.
teyzemler zor aldılar beni adamın elinden.

ağlaya ağlaya eve gelmiştim. 19 yaşındaydım tramvayda yere oturup kızlar gibi ağladıgım o an ı hiç unutamıyom.

eve geldiğimde babam karşıladı.
babamdan çok çekinirdim herşeyimi bilmezdi.
ama boynuna atladım o an. bi medet bekledim. belki bi çare bulabilirdi. babaydı o.

ama yoktu çaresi. kalbi acıyodu insanın anlamiştım.

aylarca içeri kapanmadım ama, Hayat devam ediyodu. bende devam ettim. geceleri yastıgımı göz yaşlarımla nemlendirmek dışında.

ilk kez bi kızdan ayrılmamıştım aslında.
ama o şekilde ilk kez ayrılmıştım.

3 sene geçti. arada aklıma geliyo hâla ağlamaklı oluyorum.

ogünden beri reel de elime kız eli değmedi. istememde.

aslında acısı sızısı coktan geçti. ama arada çok fena tosluyo anlamış değilim.

yolda yürürken mesela ; yanımdan geçen arabada çalan bi müzik, bi anda içerimde sızılar başlatiyo.

döktüm içimi.

https://youtu.be/p4eU-FnB8YQ arka planda dinle.