5-6 yıl kadar önce canım panpalarım. Akşam içerde oturuyorduk. Geçtim odama film izliyorum ama nasıl acıkmısım. Dolap da boş. Dedim yatayım zaten sabah kahvaltı yaparım saat geç olmus girdim yatağa. içerden sesler falan kapı çaldı meğer bizimkiler dışarıdan yemek söylemiş. Aga gidip banada verin de diyemiyorum kendilerine kadar almışlar. Yada çocuk aklı işte. Öyle yatarken içeri annem girdi. Oğlum gel dedi ve ekmeğinin yarısını bölüp verdi. Aga o tarif edilemez bir duygu. Annem odadan çıktıktan sonra öyle bi duygulandım ki. Kadın resmen içimi okudu. Demem o ki bi kaç egolu kız için o güzel annelerinizi üzmeyin. Eş dost bulunur ama anne bulunmaz be panpalarım. Ben bunu çok geç anladım. iyi geceler...