yurtdışına gitme fikri hepimizin aklından en az bir kere geçmiştir heralde. aslında çıkmadıkça uzaktan çok güzel durmuyor mu lan yurtdışı? herkes mutlu , yayalara yol veriyolar , kızlar güzel. valla öyle aynen de sen sen olarak kaldıkça ocak dışı oluyorsun. ya da gittiğin heryere kendini de zütürüyorsun zütün hep arkanda amk dön bak.

neyse artık karar verilmişti. çözülmesi gereken sorunlar , öncelikle para ve tabi ki vize. ikisi de çok büyük problemler sıradan türk vatandaşı için. kararlıydım bir şekilde gidecektim yurtdışına.

özcan abiyle dükkanın önünde meyveli soda içerken konudan biraz bahsettim ki adamın anlattıklarımdan bir şey anlacağından pek umudum yoktu. ummadık taş baş yarar panpalarım. ulan baykuslaringucu sen bunları benle değil de yakupla konuşsana. - yakup kim abi? - ulan nasıl adamsın sen komşunu tanımıyor musun? adam istanbulda eğitim danışmanı dur arıyım da konuş yardımcı olsun sana.

ne konuşacaktım pekte fikrim yoktu. fikir vardı ama araştırma falan yoktu sıfırım yani klagib. arıyordu artık konuşulacak. az da olsa içimde umut vardı.

- durumum budur yakup abi , yani komşumuzsunuz o yüzden samimi olarak anlattım durumumu bütçe yok pek.

- kardeşim 15bin bulabilirsen bir de ielts 5 alırsan tam senlik bir program var. ama dil sınavını geçmen lazım yoksa vize yalan.

yaklaşık 15 dklık konuşmadan sonra özcan abiye teşekkür edip araştırmalara başlayacaktım. ielts 5 yapılabilir görünse de para büyük sorundu. kafaya girmişti artık düşünce ama. özcan abinin de yardımıyla bu işi hayra yorarak umutlarım artmıştı