hah dedim amk bu sefer kesin atıcak işten.
çünkü düzenli olarak işe geç kalıp, aynı gün fazla mesai
yaparak açığı kapatıyorum.
Ama pek problem yaratmıyorlar. Çünkü bizim sektorde artık
çalışacak eleman yetişmiyor ve zaten eleman kıtlığı var.

Gittim patronun odasına kapıyı çaldım içerden gelen "gel"
komutundan sonra kapıyı açıp içeri girdim.

-Beni çağımışsınız Kamil bey.
+evet. Ne olacak Emre böyle? Her zaman işe geç mi geleceksin?
sorumluluğun sıfır. Aklını başına topla yoksa...
-yoksa?
+bu sefer gözünün yaşına bakmam atarım seni işten.
-Sizin atmanıza gerek yok kamil bey ben istifa ediyorum.
deyip arkamı döndüm ve yürümeye başladım.
"Böyle bırakıp gidemezsin!" dedi kamil bey arkamdan.
çünkü bırakıp gidersem eğer eleman azlığı nedeniyle
işler aksayacak ki bu patronun sevmediği bir olaydır,
dolayısıyla işi bilen başka bir eleman bulunnana kadar da
üretim düşecek. Benim olduğum konumda başka birini bulması da zor.
Bu gerçeği kendisi de biliyor.

Arkamı döndüm. "Beni tanırsınız kamil bey, tehdit en sevmediğim şeydir.
Fakat dün neler yaşadığım hakkında bir fikriniz yokken yargısız infaz yapıp
biletini keserim'e getirdiniz direk lafı. Keyfimden işleri aksatacak değilim"
dedim. Sustu. " Haklısın " diyebildi.
Sonunda bir şekilde anlaşıp işimin başına geri döndüm..