-Baba Hazal ismi sana birşey ifade ediyor mu ?
Gerilerek
+Hayır oğlum neden sordun?
-Hiç..

Yine bir Pazar günü ailecek kahvaltı yapıyorduk. Hastahaneden çıkalı yaklaşık 6 gün olmuştu.
O olaydan sonra ilaçlarım ve dozları iyice arttırılmıştı. Artık ölü gibi yaşıyordum resmen. Annem ve babam bana neden böyle bir şey yaptığımı sorduğunda onlara bilmiyorum , kendimde değildim, hatırlamıyorum cevaplarını veriyordum. Benim bağırışlarım sonucu odaya girdiklerinde artık çok geçmiş. Intihara teşebbüs edecek biri değildim ki ben, zaten oldum olası kendine zarar veren insanları aptal bulmuşumdur.Ama annem hala endişeliydi ve kendime zarar vermemden korkuyordu.

Kahvaltıyı bitirdikten sonra dışarı hava almaya, parka gittim. Mavi ve içinde küçük bir çocuğun sallandığı salıncağın önündeki banka oturdum. Havadaki hafif esinti ve yüzüme vuran sapsarı güneş keyfimi biraz olsun yerine getirmişti..

Birden gözüm geçen gün parkta gördüğüm kıza takıldı.. Yalnız bu sefer üniversitenin orda değil, bizim evin oradaydık.

Kız sadece oturup bi noktaya bakıyordu. Yanına gitmeyi düşündüm, belki aradığım yanıtların bazıları bu kızda olabilir ama beladan uzak durmak daha iyi derken...

Ayağa kalktı ve bana doğru gelmeye başladı..

-Selam
+Selam
-Naber Taha
+Lütfen gider misin başıma çok iş açtın bak, diyerek kollarımı gösterdim.

Güldü.

-Heh, hastahanede olduğunu ve neler yaşadığını biliyordum fakat seni ziyarete gelirsem keyfin dahada çok kaçar diye düşündüm.
-Nerden bildiğini bilmiyorum ama gelmemekle iyi düşünmüşsün.Ya harbiden sen kimsin benim hakkımda bunları biliyorsun ?
+Boşver, biraz gezelim mi ?
-Nereye gideceğiz ?
+Beni takip et..

Tanımadığım bi kızın peşine düşmüştüm resmen.Kim olduğunu bilmiyordum ama kız gerçekten çok güzeldi. Beline doğru gelen, siyaha yakın kumral saçları ve beni benden alan mavi gözleri vardı.

Sanki birini hatırlatıyor gibiydi..

+Işte geldik

Bizim eve yakın bir yerlerde bulunan, sahil kenarında güzel bi yazlık sitesiydi burası.

-Ne var burada Hazal, neden geldik ?