Ben, gerçekten çok korkmaya başlamıştım. Hikayenin sonu kötü bitiyor gibiydi ve içimde hikayedeki kötü çocuk olduğuma dair hisler vardı..

O ara bana seslenen kişilerin seslerini duydum
Ahmet, Mert ve Aysena.

Koşarak yaklaşıyorlardı..

Ahmet:Tahaaa dur bekle
Aysena:Bizi bekle duur !

Bende onlara bağırdım, nispet olsun diye

-Gelin gelin sizi biriyle tanıştıracağım !

Hazal benden uzaklaşmaya başladı,

-Hazal dur gitme gözünü seveyim,her şeyi onlarada anlatalım olmaz mı. Onlar o kadar kötü insanlar değil gerçekten.

Hazal eliyle sahilin ucundaki uçurumu gösterdi.Çok yüksek değil miydi orası be sevgilim..

Tam şu uçurumun orada bekleyeceğim seni. Oraya gel Taha..

-Hazal gitmesen olmaz mı ? Bidaha sensiz kalamam ben.

Bi anlık sessizlik oldu.
Sesim titredi.

-Orda olacaksın,
Değil mi Hazal ?

Olacağım Taha, orada olacağım..