Akşama doğru herkes toparlanıyor ve toplantı yapıyoruz

F-“Nasıl çözeceğiz bu işi. En kötüsünü abime yaptım ve 5 dakika dayandı. Mustafa abiminki de biraz kötüydü ama sizinki o kadar da kötü değildi ama dayanamadınız” dedi Melike ve Emre’ye.”Ama Emre abi Allah’tan 8 dakika dayandı. Aranızda ölüme en uzak kişi o.”

Me-“En kötüsü benimkiydi. Emre’yle oynaşmam güzeldi ama parmaklarım bıçak oldu Emre’ye saplıyordum” dedi ve Emre’ye sarıldı.

F-“Daha size fiziksel acı da verecektim. Ama hepiniz ya bayıldınız ya da kafayı yediniz. Özellikle abimi toparlamak için ayrı halisülasyon yaptım. Böyle gidersek iyicene delirebilirsiniz bu sefer sizi ben de kurtaramam.” dedi.

b-“Fatih haklı.Bu duruma hazırlıklı olmamız lazım.” dedim.

F-“Abi senin 2 günde veya 3 günde bir gelmeni istiyorum” dedi.

b-“Neden?”

F-“Çünkü sen 2 yetenek taşıyorsun. Senin zihin kontrol tarafını geliştirmen lazım. Eğer geliştirirsen delirmekten kurtarabilirsin milleti” dedi. Kardeşim çok zekiydi. Herkes şaşkın şaşkın bakıyordu Fatih’e. Bu maldan mı çıktı bu fikir şeklinde.

F-“Ne var çok anime izledim ve manga okudum. Bu durumumuzdan daha kötü durumlarda vardı.”

b-“Neyse ne senin dediğin iyi fikir ama Leyla en son babasıyla konuştuğundan beridir yeteneği çok küçük hissediyorum” dedi.

F-“O da senin iç düzenine kalmış. Kendi içimdeki canlı yeteneğimi hemen kullanabilmeme şaşırmıştı. Ben o sıralar dedemi ölürken ve kanlar yerde akarken gördüm. Dışarı çıkıp ambulans çağıracakken seni de sedye ile taşırken ve bir gözün sarı bir gözün kırmızıyken gördüm. Üç şoku birden kaldıramadım ve bayıldım. Muhtemelen yeteneğim o zaman gelişti” dedi.

b-“Ben daha yeni travma geçirdim ama benimkinin de gelişmesi gerekmez miydi?” dedim

F-“Seninki farklı işliyor olabilir. Benim yeteneğim üzüntüden besleniyor. Mustafa abi’nin yeteneği muhtemelen sürüsüne olan güveninden güçleniyor. Emre abi ile Melike ablanınki hala aynı duruyor muhtemelen.” dedi.

b-“Tamam halletmeye çalışacağım ama daha 28 günümüz var” dedim. “Leyla ile anca o zaman konuşabilirim” dedim. Ve vedalaşarak evlere dağıldık. Merve’ye “Sen benimle gel” dedim ve kolundan tutup zütürdüm ormanda bir yere. Bu sefer açılacaktım ona. “Merve seni seviyorum”

Merve şaşkın gözlerle biraz da mutlu bir şekilde gözleri yaşararak bana baktı.

M-“Çok geç kaldın aptal. Zaten hep geç kalırdın” dedi ve dudaklarıma yapıştı. Orada işi hallettik (Elinizi gibinize aldınız biliyorum ama detaya girmeyeceğim. Nedense böyle şeyleri yazmayı da okumayı da sevmem) Ve her gün bu eğitimleri yapmaya devam ettik ve Merve ile evlenme tarihi aldık.