Devam Ediyor...

Yalıya vardığımda akşam olmuştu. Aldığım mankenleri ve kıyafetleri yerleştirdim. Karnım acıkmıştı depoda gördüğüm hazır pizzalardan bi tanesini kaptım ve pişirdim. Artık tokum. Dün çok irdelemediğim çalışma odasına biraz daha bakmaya karar verdim. Masa nın üstünde bir bilgisayar duruyordu. Bilgisayarı açtım şifre koymamıştı andaval. Masaüstünde filmler diye bir klasör gördüm. Klasöre girdiğimde 1800 filmden oluşan bir film arşivi olduğunu fark ettim. Demekki artık yapabileceğim şeylerden biri de film izlemek olacaktı.
Ne güzel amk dünyada bi tek ben varım gibi düşünmüyorum. Çünkü konuşabilecek birinin olmaması çok kötü. Bazen mankenlerle konuşuyorum. Acaba Malatya'ya mı gitsem (bkz: turgut özal malatya genelevi). Malatya olmasa bile başka ülkelere gitmeyi düşünüyorum. Acaba benden başka bir insan varmı? işte bu bir merak konusu.

Ertesi Gün

Bugün havaalanına gitmeye karar verdim. Günlük kavurma öğünümü yedikten sonra havaalanına doğru yola çıktım Bmw 7'likle. Sabiha gökçene 16 dakikada vardım normalde olsa ebenin amı kadar yol. Sabiha gökçenin kapıları kitliydi. Tabi bendeki keleşe hangi kapı dayanır deyip camları patlattım. Burayı ilk defa bu kadar boş görüyordum. içeri sadece güneş ışığı girdiğinden fenerle burada olmak biraz korkutucuydu. Uçakların bulunduğu piste ulaştım.Bir merdiven arabası bulup onu bir uçağın kapısına yanştırdım. Merdivenden yukarı çıktım. Uçağın kapısının üstünde bulunan kolu çevirip kapıyı açtım. Uçağın içine girdiğimde...