Akşam olmak üzereydi. Yani av sezonu başlayacaktı benim için. Eren de geldi eve acayip acayip bakmaya başladı yüzüme. Baya bi sohbet ettik. Ne zamandır görüşemiyoz.
Kızınca gözlerin gittiğini unutmuşum amk eren bi şaka yaptı biraz bozuldum sinirlendim. Gözlerimi kapadım. “konuşma lan” diye yerimden kalktım sinirlenmiştim. O korkunç pekekente dönüştüğümün farkındayım. Erenin yanına kadar sokuldum yüzyüze geldik adam ağlamaya başladı. Korkma dedim ben dostlarıma bişey yapmam. Ama gene de fazla kızdırma nolur nolmaz.
Anlattım dedim durumlar böyle böyle..
Kardeşim ben efsane sanıyodum özür dilerim falan filan susturdum zorla.
“bak bu aramızda kalsın başka birinden duyarsam şerefsizim gelip ısırırım seni zütünden”
-Tamam kanka benden laf çıkmaz. Ama nasıl hayatta kalıyosun kan mı içiyosun?
+hayır meyvesuyu kanka hatta en sevdiğim vişne
-vallah mı lan
+heralde kan amk vampiriz züt.

Uzatmıyım. Ereni ikna edip yatıştırdım. Hatta bi ara gel beni de ısır beraber takılalım teklifini bile sundu ama daha erken. Hem özellikleri öğrenmedim amk ha deyince ısırmıyım.
Cem alıma geldi aradım bu muallakyi dedim konum at da koşup gelem. 1-2 dakika içinde gönderdi sağolsun.

3-2-1 koş koş koş.. vardım buluşma yerine baktım etrafta kimse yok. Dedim yanlış geldik galiba. O sırada arkamda bir ses duydum. Yavaşça geriye döndüm.
Ananıskiiim cem kırmızı farları açmış bana bakıyo “şekilsin ya hıaammmına “ dedim.