Üniversitenin son zamanlarına doğru ailem izmir'e gelmişti. Ve ben kendi odamda kendimle daha çok baş başa kalmaya başladım.

Artık bu zamanlar beni bir cendereye sokuyordu. insanın kendi nefsi ile cebelleşmesi çok zordu. Haftada bire indirdiğim bu izleme seansı artık üç dört günlere inmiş ve artık bir bağımlı konumuna gelmiştim. Bağımlıydım. Nasıl ki sigara içmeyince aranıyor nasıl ki uyuşturucu içmediğinde krize girip arzuluyorsun bu da bir bağımlılıktı.

Bağımlılığı açmak istiyorum. Bağımlılık düzenli olarak içsel bir dürtü ile, bu nefsin bitmek bilmeyen arzuları, düzenli olarak yapıp bir döngü haline gelen eylemler.

Şunu söylemek istiyorum ki yukarıda yazdığım gibi düzenli bir döngü içinde kurtulmak isteyip de, yapmamak isteseniz de içsel dürtü ile kendinizi bu eylemi yapmaya motive ediyorsanız bağımlısınızdır denilebilir.

Ve şunu da söylemek istiyorum ki bu işin iLK BAŞLANGICI "Bağımlı olduğunu kabul etmektir."