üniversitede 2 yılı bitiren genç adam, hersabah okula giderken kullandığı tramvaya binmiş kulaklığını takmış ve istanbulu seyrederken onun söyledikleri adeta bir şimşek gibi kafasında çakıyor istemsizce iç çekip ağlıyordu. Zamansız gelen ağlama isteği, hüzünlü şarkılar dinleyerek dahada artıyor ve derdine bir dert daha ekliyordu. Eline hiç almadığı sigara şimdilerde onun en yakın arkadaşı olmuştu ne yaptığını oda bilmiyordu. Kendini kandırdığı o anlarda hayatdan geçici bir zevk alıyordu ama 1 saat sonrası yine aynı. Bu hikayede kim samimi kime güvenecekti o da bilmiyordu ,ne yapacağını sonunun nasıl biteceğini bilmediği bir yola çoktan girmişti bile..