"şuanda 24 yaşındayım ve asosyal taktiklerimle çocukluğum denilenin biraz üzerine yani 17 yaşıma lise 2 ye inicez.(kalmıştım)

bi hayal edin, yalnızsınız , asosyalsiniz ve çevrenizce dışlanan bir ergensiniz. hayatınızda hiç sevgiliniz olmamış , şişman , sivilceli bir binin tekisiniz. artık umutlarınızı yakıp fırlatmışsınız teras kattan. mastürbasyon yapmaya bile üşenir halde yaşıyıp gidiyorsunuz. dersleriniz tak , geleceğe dair planınız yok...

bir kız yanınıza gelir ve 3 lerden birisinin sizden hoşlandığını fakat şuanda okulda olmadığını , eve gidince msn den fotosunu atacağını söyler ve detayları anlatacağını söyler.

tabi başlarda ciddiye almasanızda dakkalar geçtikçe heyecan dolar içinize , özgüveniniz dolmaya başlar her geçen dakka.
normalde eve gitsemde uyusam diye okulun sonunu beklerken bu sefer bir kız için okulun sonunu beklersiniz. bi düşünürsünüz lan beni niye sevsin bi kız dıbınakoyim diye fakat kelimeler anlamsız kalır o heyecanın arasında. hele son ders , 45 dakika bir ömür gibi gelir. Zil çalar , çoğu şeyi okulda unutmuşunuzdur zaten yoldayken aklınıza gelir ve salak salak gülerek yürümeye devam edersiniz bir heyecanla.

eve varırsınız ; her taku gibtir edip beyaz tüplü monitörünüzün başına geçer ve sigaradan sararmış beyaz kasanızın kocaman yuvarlak açma tuşunu zorlukla ittirirsiniz ve bilgisayarınız açılır.
hemen msn i açarsınız ve o arkadaşınızın msn i açmasını beklersiniz

1 saat olur , 2 saat olur , 3 saat olur fakat sıkılmazsınız çünkü sonucu güzel olacaktır. 4 olur derken kendinizi avutmaya başlarsınız gülü seven dikenine katlanır diye. çünkü ilk defa sizden bir kız hoşlanmıştır , ilk defa mutlu olmuşsunuzdur aşk olaylarında , bir mutluluk doğarken içinize 5. saat 6. saat olur ve arkadaşınız çevrimiçidir!

hemen yazarsınız , flood atarsınız adeta klavye kırılacaktır.

15-20 dakika sonra mesaj sesini alırsınız msn den.
"kanka o kız başka chantellexten bahsetmiş pardon sen sandım"

avutmaya çalışırsınız kendinizi,

olsun be ciğerim olsun der alter egonuz , seni seven bir kız değil binlerce panpan var , olsun... "

yıl 2010.