Kardeşim boşuna içiyorsun o rakıya verdiğin parayı git birdahakine bir cami derneğine bağışla hayır işlemiş olursun bir tuğlada allahın evine senden olsun benimde aynı şeyler başımdan geçti sevdik karşılıksız gerçekten gözü kara bir şekilde evlenmeden 1 hafta öncesinde facebookta ortak arkadaşlarımızdan birinin sayfasında onun resimlerini gördüm beni paramparça edip gidişinin üzerinden 7 sene geçmiş olmasına rağmen ben hep onu bekledim benimle çok oynadı sıkılınca aradı bıkınca yine unuttu hiç pes etmedim sevgimdende ödün vermedim gururda yapmadım paspası oldum ama gördüğüm tek şey kalp kırıklığı yalnızlık ve katları şeklinde buhranlar... o ise evli ve mutluydu artık ben hayatının hiç bir köşesinde yer almamıştım utanırdım hep yanında elinden her tuttuğumda heyecanlanırdım ilk günkü gibi o kadar temizdiki hislerim bir daha kimseyi onu sevdiğim gibi sevemedim... çaresizlik ızdırap yokluk sıkıntılar göz yaşı elem keder dert çile mekik dokur olur insan derbeder derken zil zurna nefesim kesilip havale geçirdiğim o akşam anladım... hayatım boyunca mutlu olamayacağımı ... şimdi yarım yamalak bir pgiboloji ile üzerinden geçen onca zamandan sonra evli bir çocuklu yuva kurdum hikayenin sonunda bir süre önce boşandığını sebebininde şiddetli geçimsizlik olduğunu bir arkadaşımla yaptığım görüşmede öğrendim işte dedim ya kalp kırıklığı üzerine kurulan herşey yıkılmaya mahkumdur...