Arabama binmiş çoktan rümeysaların evine doğru yola çıkmıştım daha rümeysalara varmadan iki sokak altta bir ambulans ve bir ekip arabası ve kalabalık vardı. Hemen arabayı durdurdum ve kalabalığa doğru koştum. Aralarından en öne geçtiğim an yerde yatanı gördüm.. SILAYDI BU.. Bağırarak birazda ağlamaklı bir şekilde ÇEKiLiN SEVGiLiM O ! SILAAAA ! SILAAAA Diyordum polisler beni tutuyor ve sakinleştirmeye çalışıyordu. Dizlerimin bağı çözülmüştü. Dizlerimin üstüne düştüm. Bir polis eğildi ve Sakin ol delikanlı. Sakin ol ! diyerek beni tutuyordu. Artık sesim çıkmıyordu. Ağzımı açtığımda Sııh.. Sılah.. diye nefesli kelimeler çıkıyordu. Gözlerim onda takılı kalmıştı. Boğazından kan akıyordu. Ona bakarak o sesleri çıkarmaya devam ederken polisten o kelimeler geldi.. Başın sağolsun delikanlı.. Başın sağolsun.. Gözlerim seğirmeye başlamıştı. Kulaklarımda bütün sesler uğultu haline gelmiş ve göz yaşlarım her tarafı buğulaştırmıştı. Midemin kasıldığını hissettim. Kusacak gibiydim.. Birden yere yığıldım. Gözlerim ağır ağır kapanırken bir alt sokağın köşesinden bakan kapşonlu bir adam gördüm ve gözlerim kapandı..

Gözlerimi açtığımda etrafta kimse yoktu. Sıla'nın yattığı yer tebeşirle çizilmişti. Oraya sürünüp bağırarak ağlamaya başlamıştım. Öyle ki ciğerim ağzıma gelecek gibi hissediyordum. Elimle asfaltı okşuyordum.. Resmen onun yattığı yeri.. Taşı seviyordum. Dizlerimin üstüne kalkmayı denerken alt sokaktan o kapşonlu adamın döndüğünü gördüm birden enerjiyle dolmuştum sanki ayağa kalkıp koşmaya başladım. O kadar hızlı koşuyordum ki arada bir iki ayağım yine yan yana geliyor tökezlememe sebep oluyordu. Köşeyi döndüğüm anda kapşonlu adam dizlerime o kadar sert vurmuştu ki dizlerimin üstüne düştüm. Düşmemle boğazıma bir bıçak saplaması bir oldu. Gözlerim kararırken duyduğum tek şey vardı.

Asla öğrenemeyeceksin..

Birden sıçradım. Bir hastane yatağındaydım..