Duvarı oymaya başladık... Duvardaki 26 sayısının olduğu yerde büyük bir ton farkı vardı... Duvarın sonradan kapatıldığını kanıtlar nitelikteydi...
2-3 Tane sıralı tuğlayı kırdıktan sonra belli olmuştu , duvarın içinden insan bedeni şeklinde kesilmiş bir kağıt vardı... Etrafında "Meccu dem Musabbar" yazıyordu... Bunun anlamı kötüydü... Bu bi insanın , bi insan için dileyeceği en kötü şeylerden birisiydi...
Kağıdın arka sayfasında kocaman bir şekilde Sedef yazıyordu...
"Kızınıza büyü yapılmış... " dedim... Anne ve abla fenalaşmıştı... Sedef anlamsızca bakıyordu...
Bu yazının ne anlama geldiğini sordu...
"Senin duyduğun ses , bir erkek sesi mi ?" diye sordum... Evet demişti...
Ona bu kötülüğü yapan her kimse , Musabbar'ı Sedef'e musallat etmişti... Bu büyüyü yapan her kimse hem Deccur'un , hem Sedef'in hayatını mahfetmişti... Cinler büyü ile musallat oldukları insanlara acı çektirdiği zaman kendileri de ızdırap duyarlar...
"Meccu dem Musabbar" kelimesi ise tehlikeliydi... Gözümle dahi bakmamaya çalışıyordum...
Çantama bu kağıdı atıp , Sedef'e iyice yıkanmasını ve sabah ezanına kadar uyumaması gerektiğini söyledim...
Annesi ve ablası onu banyoya zütürürken ben de en alt kata inip düşünmeye başladım.
126 , 226 ve 326. Noktalara bakmak için saat çok geçti...