Saf dünya ile bağlantısı olmayan lanet bir çocuk düşünün. Bu çocuk hayatı boyunca sevilmeyen sayılmayan biriydi evet evet doğru tahmin ettiniz o çocuk benim.

1.Bölüm:Hiçlik

8. sınıfta(2010) Karşımda ki insanlarla herhangi bir diyolağa giremiyordum, konuşmaya çalıssam kekeliyor zorlanıyordum. O yüzden konuşmayı sevmezdim sadece yazıyordum yazmak kendimi iyi hissettiriyordu. 8.sınıfta kendimi zorlayıp iyi bir lise kazanmıştım ama sevinmemiştim çünkü her şeyin aynı 8.sınıfta gibi olcağından korkuyodum. Yaz tatiline girmiştik, babamın beni sanayide Ahmet ustanın yanına yollamasıyla her şeyin değişime uğrayacağının belirtisi gibiydi. Ahmet ustanın yanında işe ilk başladığım gün korkuyodum aslında korku değildi bu heyecandı evet heyecandı. ilk gün Ahmet ustanın dediği şeyleri aksatmadan yaptım. ilk hiç birşey olmadan bitmişti, günlüğümü alıp evin yolunu tuttum. Yolda yürürken bu parayla neler yaparım, neler alırım derdindeyim 30 lira para ile. Bu düşünceler ile yürüyordum bizim evin olduğu mahalleye giriş yaptım. Apartmanımızı görmüstüm kapının önünde büyük bir nakliye kamyonu vardı. Hiç takmadan eve girdim annem kapıda karşıladı ve ardından;

A:ilk günün nasıl aslan oğlum?

B:Na nasıl o oolsun anne iyi ge geçti

Dedim kekeliyordum konuşamıyordum annem bu durumuma çok üzülüyodu. Yemeğimi yedikten sonra yatağıma uzanıp güzel bi uyku çektim. 1 hafta boyunca işe git gel yaptım hiç bir şey olmamıştı bu 1 haftada ta ki annemin "hazırlan gidiyoruz" demesine kadar