Hocamın verdiği teselli ile kendimi azda olsa topladım. "Kendimi sallamamam lazımdı bir kız için benden daha kötü olanlarda var toplamalıyım" dedim kendi kendime 1 hafta içinde kendimi toparladım antremanlara aksatmadan gittim. Azda olsa kas oluşmuştu vücudumda. 1 hafta uzaklaştırma sürem bittikten sonra okula gitme vaktim gelmişti. Üstümü giyip parka doğru yola koyuldum Sinan'ı aradım "mekana gel" dedim. Park bizim mekanımızdı okula vardığımızda. Kumsal yanıma gelip;

K:Sen ne cürretle benim olaylarıma karışırsın?

B:Senin hakkında kötü şeyler diyorlardı.

K:Sanane karışma olayalar onlarla benim aramda.

Tokat atıp gitti. Kalmıştım yoksa Kumsal huurmuydu? Hayır olamaz öylr bir şey dünyalar tatlısı o kız olmaz böyle bir şey olamaz. O gün derslerde ruh gibiydim hiç bir şey hatırlamıyorum derslerle ilgili okulda ne yedim, ne içtim onuda hatırlamıyorum. Okuldan Sinanla birlikte dönüyorduk, ara sokaktan geçmemiz lazımdı, arkadan bir ses evet o huur çocuğunun sesiydi Kumsal'ın yanında ki;

H:Lan sen nasıl Kumsalla ilgili aylara karışırsın

B:istediğim gibi karışırım

Dememle 10 kişinin bize dalması bir oldu. ilkte yere yatırıp yerde tekmelediler, zaten gerisini hatırlamıyorum. Gözlerimi açtığımda yerde yatıyordum ara sokak olduğundan kimse geçmezdi o sokaktan yavaş yavaş ayaklandım, Sinan'ı aradı gözlerim, yerde yatıyordu kardeşim ölü gibi yerde yatıyordu, yanına gidip kaldırmaya çalıştım ama nafile kendi acımı unutup, Sinan'ı omzuma alıp hastanenin yolunu tuttum ağlıyordum, her yerim acıyordu ama pes edemezdim. Hocamın sözleri geldi aklıma bir gün sende sefa çekcen dayanmalıydım...