yani ne biliyim bazen insan herkese acıyor ama kendine yapılanları hiç umursamıyor, herkes aşağılıyor küfür ediyor sonra sende ediyorsun ama hep haksız olan gene sen oluyorsun.

Bide güçsüzsen kavgadan kaçan birisiysen iyice üstüne gelmeye başlıyorlar. Ulan ben daha kimsenin kötülüğünü istemezken birileri benim arkadan konuşuyor, başkalarının yanında üstümden prim yapmaya çalışıyor.

Bilmiyorum arkadaş birini seviyorsun, yanlış anlaşılıp seni bidaha görmek istemiyor. Açıklama yapmak istiyorsun yanına gidiyorsun ama o kadar çok seviyorsun ki onu bir türlü konuşamadan o yanından gidiyor.

"Bundan sonra kimseye iyilik yok. Herkese gider, eyvallah da yok."