Birazdan okuyacaklarınız hepimizin en az 1 kere dahi de olsa yolda yürürken gördüğü, saçlarını insan üstü şekillere sokabilen ve siyah ojenin dıbına koya koya kulanan bir türün yok oluş hikayesidir.

Farklı olma ve kendini özel hissetme isteği, ergenlik krizlerinden dolayı aileden uzaklaşma, kafadar arkadaşlar bulma. Bunlar emoların oluşumundaki en büyük üç etkendi. Peki ya bu türün soyu nasıl kurudu? Nereye kayboldular?

Amerika ve benzeri ülkelerde hala görülebiliyor tek tık. Ancak türkiyede ise tamamen tükenmiş durumda. Muhtemelen en büyük nedeni sosyal medyadır. En çok dalga geçilen, iğrenilen oldular. 2008-09 senelerinde görüp görebileceğiniz paylaşımların en az %25 i emolarla dalga geçmekteydi. Hatta zaman zaman forumları başka forumlular tarafından basılır ve istila edilirdi.

Gittikçe sayıları azalmaya başladı. Gelişen ve değişen moda emo akımının kökünü kuruturken ağaç ise zamanla çürüdü. Büyüyen ve olgunlaşan emo bireyler yaşları gereği emo olmayı bıraktı... Gerideyse sayılı sayıda emo kaldı. Yalnızlık çölünde acı içindey kayboldular.

Yine yakın ırktan olan apaçileri ise yaşamlarını normal insanlar gibi davranarak ve gizlenerek geçiriyor. Ancak nerede bir apaçi müziği çalsa orada hep dans etmeye hazır bir apaçi olacaktır.

Ve elimizde de kala kala kekolar kalıyor. Dans yeteneklerini apaçilerden, saç modellerini ise emolardan alan bu türün devamlılığı ise sokak serserileri tarafından sağlanıyor.

Gün geçmiyor ki hayatımızdan yeni bir şey daha çıkmasın, kaybolmasın. Hayatınızı dilediğiniz gibi yaşayın. Size söyleneni değil yapmaktan hoşlandığınız şeyi yapın. Bu dünyaya bir kere geliyorsunuz. Tadını çıkarın. Dilediğiniz gibi yaşayın. Kendi mutluluğunuza engel olmayın. Herkese hayırlı sabahlar.

Özet: Hemen üstteki paragrafı okuyun.