Neyse demiş yapacak bir şey yok, bari kuzuyu yanımda zütüreyim. Buralarda kurtlara yem olmasın. Hem gittiğim yerde sorarım sahibini, diye düşünür. Kuzuyu kucaklayıp eşeğin sırtına oturtur ve eşeğe deh der. Der ama eşek bırakın yürümeyi kımıldayamaz bile.

Biraz evvel dedemi taşıyan eşek sanki bir ton ağırlık sırtına yüklenmiş gibi yorgunluktan ayakları titriyormuş. Dedem öncelikle garipsememiş belki eşeğin farklı bir durumu vardır diye, kuzuyu indirmiş eşeğin sırtından. Yürütmüş eşeği. Bakmış ki eşek yürüyor, bir kaç deneme daha derken düşünmüş ve kuzuyu zütürmekten vazgeçmiş. Binmiş eşeğin sırtına. Deeehhhh demiş eşeğe. Eşek tam hareket etmiş ancak gidememiş yine. Olduğu yerde kalmış. Dedem o an bir şeyin kendisine sarıldığını hissetmiş, şöyle bir arkasına bakmış, kuzu dedemin arkasında oturuyor, üstelik dedeme sarılmış ve kuzunun arka ayakları öyle bir uzamış ki eşeğin boyu kadar olmuş, yerde sürünüyormuş. Bir hiddetle kuzuyu eşeğin üzerinden atmış, dehhh demiş eşeğe ve başlamış dua okumaya. Eşek de o hızla başlamış koşmaya, hızla ordan uzaklaşmışlar.