O zamanlar sözlüğe daha yeni üye olmuştum. Fazla bişi yazmıyor sadece yazılanları okuyordum.

Ta ki o güne kadar.

Yine bir gün sözlükte takılırken bir yazarın başka bir yazarın annesine küfretmesine şahit oldum galiba buna anancılık deniyordu.

Bu durum beni güldürdü ve benimde bunu yapmam gerektiğini düşündüm.

Gereken malzemeler:

Kurban: Entry girmiş herhangi bir yazar.

Küfür: Kurbanı sersemletecek ve bir o kadarda sanatsal olmalı.

Hız: Belirlenen kurbana edilecek küfür hızla yazılmalı ve gönderilmeli aksi halde birisi bizden daha önce davranabilir.

Formül: kurban+Küfür+Hız= Eksi

Fakat o da ne eksi yedim.

Evet o kadar uğraşıp annesine ettiğim küfür birçok kişi tarafından eksilenmişti. Peki neden? Bu durum hiç hoşuma gitmemesine rağmen buna devam ettim. Artık bu bir kısır döngü olmuştu kurban seçiyodum küfür ediyodum ve eksileniyodum.

Günlerden bir gün yine anancılık yaparken bir başkası tarafından anneme küfür edildi hem de nasıl verecek cevap bulamadım ve o an aklıma annem geldi. Bu küfrü hak etmiş miydi? Hayır, hem de hiç. Sonra aklıma anancılık yaptığım diğer insanlar geldi ve onların halini anladım. Saatlerce düşüncesiz hissiz kaldım ne yapacağımı ne edeceğimi bilemedim. Kendime yemin etmiştim bir daha asla anancılık yapmıycaktım.

Yukarda yıllar boyu anancılık hastalığının acısını çekmiş ve en sonunda bu hastalığı yenmiş bir yazarın hayat hikayesini okudunuz.

Acilen anancılığı bırakmanız gerek.
2. anancilikinsanliksucudur