Her şey harikaydı. Ben seviyordum ya inandıramıyordum kendimi. Hani böyle insan çok çok mutlu olunca mallaşır ya ben ilk defa öyle olmuştum. gibindirik hayatıma ışık olmuştu.

Bir gün yine anasını gibtiğimin adliyesindeydim. Ne cenabet mekan amk ya zaten hiç bir yararını da görmedim. Neyse,

Telefonum çaldı, ceylan diye bir arkadaş. Suatla aynı yerde staj yapıyolar. Ceylan (c)

Napıyosun ne ediyosun faslından sonra

C: kanka sana bi şey diyicem ama sakın üzülme
B: noldu kanka söyle ( gülerek)
C: kanka zeynebi biliyorsun.
B: noldu lan zeynebe
(Zeynep kaşarı da çok sevdiğim can ciğer kardeşim dediğim bi insan?
C: sakin ol zeynebe bi şey olmadı. Suat bugün zeynep için tatlı kız filan dedi kanka ya
B: gibtir git lan taşak geçme, zeynebe ver telefonu dedim( ben zeyneple bana şaka yapıyolar sandım)
C: zeynebin haberi yok kanka aradigimdan yemin ederim ki
B: kapat ben seni ariyicam dedim

dıbına koyayım, ya zeynep ya. Allahın zoruna gitmesin suratına it cüllemez amk benim suatım nasıl böyle bi şey söyler. Üstelik arkadaş oldugumuzu biliyor amk. ilk saniyelerde bi şey düşünemedim. Sonra suatı arayıp, anlattım ne yapmaya çalısıyosun, ben sana güvendikçe niye her şeyi taka sardırıyosun diye saydırdım baya.
Ya ben onu öylesine söyledim, arkadaşın olduğunu bilmiyodum aşkım dedi. (YALAN huur ÇOCUĞU ! )
Tek kelime etme artık diye kapattım telefonu. (Bende ne mal mışım amk her şeye telefon kapatıyomuşum)

Neyse...

Tahmin edin noldu ? Beni normalde 100 kere araması gereken suat aramadı.

Stajım bitti çıktım adliyeden, zeynep mesaj atmış wpden