+iç zıkkımlan bakalım
-dahada soğuk oldu camı açınca
+ne bekliyordun salak herif
-lan sesi duyuyor musun vay be
+hangi ses
-sabah 7 henüz sokaklar karanlık ve 1 insan yok sokakta , bir iki köpek...
+sadede gel
-birisi çayını karıştırıyor , kaşığın bardaktaki o çınlaması karanlık sokakta geziyor
+anlıyorum aptal arkadaşım
-hayır biraz derin düşünsene bu kadar karanlık düşüncelerin ardından bu bana huzur verdi , orda bi insan işine gidicek uyanmış ve çayına şeker atmış karıştırıyor huzur verdi
+buna huzur mu diyorsun
-evet başka ne olabilir ki kendi halinde bir insanın o an ki duygularına ortak oluyorum , belki çalışmıyorum ama lise yıllarında her sabah yaşadığım duygu .
+kendi halinde bir insan mı ? bu olumlu önyargından ne zaman vazgeçiceksin.. belki o adam şu an çayını yudumlamayı bitirdi ve üstünü giyiyor , aklında ise kendisiyle alay eden iş arkadaşını öldürmek için plan kuruyor.
-gibtir git yaa
+ne biliyorsun olum ne biliyorsun o adam belki bugün seni öldürecek , bilmiyorsun aptal herif bende bilmiyorum paranoyak ol demiyorum , olumlu nancy olmaktan vazgeç ...
ya da ne istersen onu yap .bende bilmiyorum bu karmaşada nasıl haraket edeceğimi .bilmiyorum dıbına koyim. bilmiyorum artık tek görebildiğim kasvetli , karamsar bir dünya. olaya pesimistte bakmak istemiyorum pozitifte anasını satayım .ama başka çarem yok.var olmak beni korkutuyor yok olmak beni korkutuyor , sonsuza dek acı çekmek beni korkutuyor .benim sevdiğim şey umudu aramak ve var olduğunu bilmek.ama umudu bulursam ne yapacağımı bilmiyorum.
uyuyacağım...

(bkz: hey marul kafa)

(bkz: hiç ot içtin mi)

(bkz: fazla istemeyeceksin)