Rüyamda kara mezarın ordaydım yaşlıca bi kadın vardı her mezarına başına baktığımda sadece o kadını görüyordum öyle yüzüne bakılmayacak korkunç bir şey değildi fakat ifadesizliği ürkütmüştü birden söyle çıkmasın diye bağırmaya başladı kim çıkmasın nerden çıkmasın diye sordum kulağıma ona söyle çıkmasın dedi anlayamadım üpermiştim bu korkmak değildi üpermeti kelimside bu duyguyu tam anlatmaya yetmiyordu kadın gel gör söyle demeye başladı mezarlığın daha ilerisine gittik bir kadın mezarının başında oturduk şaşırdım burada sadece erkek çocukları var sanıyordum mezarı elleriyle bi çırpıda kazdı mezar taşına gözüm kaydı 1965 yılında ölmüş bi kadındı koca hanife yazıyordu mezar taşında kazdığı yere baktın yatan kadındı bu senmisin diye sordum söyle çıkmasın demeye başladı tekrar daha ileri gittik bana ablamın babamın ve annemin mezarını gösterdi bunlar ne diye sordum kazılmış boş mezarlardan birine beni itti daha sonra saçlarımı çekmeye başladı birden uyandım saç diplerim acıyordu ablamı kontrol ettm ablamın ellerinde saçlar vardı ama sanki biri eline bırakmıştı