Lan sabah saat kaç gibi bilmiyorum ama sabahın çok körü değil ama sabahın 8-9 da değil işte 7 herhalde amk.
Yavaştan girdik Manisaya(Merkeze)

ben tabi ilk defa gelmişim ne bileyim;yeni bir yer keşfetmiş gibi bakıyorum;bir de telefonu alıp bizimkilere mesaj atıyorum.
Aramadım belki yatıyorlardır diye lan hayat ne garip diye düşündüm kaç saat önce baba-anne yanında şimdi kaç saat mesafe var aramızda.

işte bilmem kaç dakikada terminale vardık;indim askerlik şubesinin yolunu tutt ya amk o kadar da saf değilim Allahtan.
Dur daha var diye kendime ilk önce uyarıda bulundum,dur bi kardeş dedim.
Karnımda aç;vay anam bi de otobüste ne haddime kola ardından da nescafe içmek(art arda değil amk) içmek.
Karnım ağrıyor;ben de mal gibi açım diye kendimi kandırıyorum.

Terminalin oralarda zaten muhakkak simitçi ve ayrancı olur.(Tezgahın önünde güzel görünümlü simitler;üst kısımda da duyulmamış ayranlar serpiştirilmiştir)

Aldım;ama beyler durun bunla kahvaltı mı olur?