neyse beyler gel zaman git zaman böyle olaylarla biraz büyüdüm işte. evde hala sevilmiyordum, büyük abim beni sürekli döver, canerle ilgilenirdi hep. anneme hiç kötü bir şey demedim ama o da beni bir kez olsun bile savunmadı. babama hiç söylemezdim bunları bende üzümesin diye. okulda ise her şey yolunda gidiyordu. buketle olan ilişkimiz hep aynı seyrinde devam etti. büyüdükçe birbirimizi sevdiğimizi anlamaya başlamıştık, ama ikimizde utancımızdan bir şey diyemiyorduk. ve bigün dayanamadım bukete onu sevdiğimi söyledim. o da beni sevdiğini, hep benimle birlikte olmak istediğini falan söyledi işte. her şeyin bu kadar yolunda gitmesi, birisinin beni bu kadar çok sevmesini kendime çok yabancı buluyordum ama kendimi daha güçlü hissediyordum.

neyse beyler buketle seviyeli bi ilişkim sürekli böyle devam etti. en son liseye geçtiğimizde babası yüzünden farklı farklı liselere düşmüştük. buketin ailesi de birlikte olmamızı istemiyordu, ailemin bana karşı tutumu yüzünden beni kötü çocuk sanıyorlardı. buketle birbirmizi çok seviyorduk ama görüşmek için okul çıkışlarına gitmekten başka yolum yoktu. o zamanlar liselilerde telefon narasın öyle... bigün buketi okulundan aldım, elele eve gelirken karşımızda büyük abimi gördüm...