Sabahın köründe ders işlenmesi ayrı bir konu, soğuk hava ayrı bir konuydu. Gerçi tek üşüyen bendim, üstümdekiler yırtıktı. Hoca bize matematik anlatırken teneffüs zili son noktayı koydu. Bütün sınıf dışarı oyun oynamaya giderken ben kafamı sıraya koyup, öyle nedensiz bir şekilde bekliyordum.Ne bir düşünce,ne uyku vardı. Kafamı sadece sıraya koymuştum,o kadar yorulmuştum ki kafamı kaldıracak kadar gücüm yoktu. Sonra biri beni sopayla dürtmeye başladı.
-Bu burada ne yapıyor? Dedi bir kız
-Boşver ya yabancının teki uzaklaş çok kirli, baksana sümüğü de akıyor. Dedi yanındaki arkadaşı
Normalde kırılırım fakat artık bu laflara alıştım. Sümüğüm harbi akıyor mu amq? Her neyse kafamı tekrar sıraya koydum ve hayallere daldım. Annem ile el ele parka gidiyorduk,ve bana seni çok seviyorum diyordu. Bende tam ona sevdiğimi söyleyecektim ki,öğretmen başımın ucunda uyan diye bağırdı. Korkudan altıma sıçtım, kafamı kaldırdığımda kafama vurdu birde, krdş ne yapıyon aq kafama geldi.
-Uyuma yeri mi lan burası!
Değildi de neden böyle bağırma ihtiyacı duydu ki? Hem ben neden kendi kendime konuşuyorum aq?