Fatma:Sur ver şu tokamı!
Ben:Ulan huur önüme sur döktün. Gömleğimin anasını gibtin.
Fatma:Şu gömleğinden mi bahsediyorsun! dedi,ve etrafımda dönmeye başladı.
Fatma:Hep aynı elbiselerle geliyorsun sur,hep bu yırtık pantolon ve bu yırtık gömlek.Ne zaman düzgün bir şey giyeceksin? Tıpkı sokak dilencisi gibisin, kimse seni sevmiyor fakat yine de okulda eğleniyorsun. Delisin sen deli!
Bunları söylerken bütün sınıf bizi dinliyordu. Etrafımızda bir daire oluşturdular,
Fatma:Ailen veli toplantısına hiç gelmedi. Seni bir gram bile sevmedikleri belli
Kalbime çok kötü bir şekilde saplandı bu laf, göz yaşlarım doldu. Tıpkı bir çocuk gibi, kızın anasını gibmek isterdim fakat doğru söylüyordu. Elimi sıktım, yüzüm kıpkırmızı olmuştu. Etrafıma baktığımda Elif'in de burada olduğunu fark ettim. Hayatımda hiç bu kadar utanmamıştım. Sınıftan hızlı adımlarla çıktım. Okuldan kaçtım, sonra nereye mi gittim dersiniz? Annemin mezarına