Evet, belki de bütün hayatım böyle geçecektir.Hep bir sıkıntı ya da bir sorun olması, mutlu muyum? aşık mıyım? heyecanlı mıyım? Sorun değil, mutsuzluk hemen ardında, babamın hızlı adımlarla bana doğru geldiğini görüyordum. Biraz sarhoştu, fakat yürüyüşü yine hızlıydı.
Ben:Elif,sen burada bekle, dedim ve sarılmayı bıraktık.
Elif:Ne? Sur nereye?
Bende hızlı adımlarla babama doğru ilerlemeye başladım. Aramızdaki mesafe kapandığı zaman ikimizde durduk.
Baba:Bana yumruk atarsın he
Ben:O sinirden dolayı, özür dilerim.
Baba:Senin özür dilemeni kabul edecek kadar acınası değilim, dedi ve yakama yapıştı.
Elif arkadan bağırmaya başladı.
Ben:Bana ne yaparsan yap, sana karşılık vermeyeceğim. Etraftakilerime zarar vermediğimi gösterebilirim.
Baba:Öylemi, dedi ve boğazımı sıkmaya başladı. Bütün gücüyle sıkıyordu, diğer eliyle iterek sırtımı duvara verdi.
Baba:Senin doğmaman lazımdı. Senin doğman başlı başına hata
Gözlerim kapanmaya başlıyordu. Karşılık vermeye çalışıyordum fakat boşta kalan bir yeri göremiyordum. Sesler gittikçe azalıyor, Elif'in sesi de azalıyordu. Derken birden babam bıraktı, yere düştüm ve boğazımdaki yanmayı iliklerime kadar hissettim.