bu dediğimi benim gibi çocukluğu fakir olduğumuz dönemden hatırlıyorum. babam annemi çatır çutur imana getirirken 8-9 yaşlarındayken tanık olmuştum. annemin yalvarışları falan halen aklıma gelir, utanırım amk.

edit:
şaka bi yana pgibolojim bozuldu amk. annemin yüzüne bakamaz oldum. günlerce. halen aklıma geldikçe bozuluyorum. gayet doğal bir şey babamın annemi kanırtması ama insanın zoruna gidiyor be kardeşim anasının bağırtılması. hemde yalvarırcasına.
Allahtan taşındık da babamın yaptıklarını duymaz oldum.
tek göz oda sıkıntı beyler.