Gözümü bi açtım ambulansa anca bindiriliyodum amk. Gözlerim kapalı ama bilincim açık gibiydi. Yol boyunca kan grubumu sordular. Ben hiç duymadım. Ama ne hikmetse ambulanstan indirilip hastane kapısına zütürülürken son sesimle A Rh negatif diye bağırmışım sonrasını pek hatırlamıyorum zaten.

Gözümü açtım etrafa bakınmadan önce ağzımda aynı tak gibi bi tat vardı. Çok gibindirik bi durumdu. Etrafa bakarken bi hemşire kız gördüm. Su istedim saolsun verdi. Bilincim açılsın, tekrar uyumayayım diye sürekli konuşturdu. Meğer hemşire değil stajiyermiş aq.

Nerde oturduğumu adımı soyadımı sordu. Adım Mert şu şurdaki mahallede oturuyom. Eğer işin düşerse bir gün adımı verirsin sana yardım ederler dedim. Bana ismimi daha önce duyduğunu ve abimlerin başardıkları işleri söyledi. Kısaca özet geçeyim o yıllarda civar mahallelerde yayılan uyuşturucu illetini bitirdik...