Dolapları, koltukları öyle böyle çektim.. Kapı kilitliydi...
" Nerede bunun anahtarı ana ?"
Dedim.
" Bilmiyorum evladım rahmetli ölmeden saklamıştı bir yere."
Ben ses duyduğuma emindim, kapıyı kırmam gerekti, bir tane balta lazımdı bana bahçeye doğru koşarak inerken Ebrar
" Kahba hocam bişey mi oldu ?"
" Önemli bir şey değil sen Gülçin ile ilgilen"
" Ama.. Amaaa"
Demesii beklemeden aşağıya koştum, balta bahçede duruyordu, ama hava karanlık olunca farketmem biraz uzun sürdü..
Tam evin kapısından çıkarkan yine o sesleri işitmeye başladım..
Bu sefer daha güçlü, daha kararlı daha yüksesk sesle bağırıyordu...
Kafamın içinde " Gel " sesleri yankılanıyor bu da beni deli ediyordu..
Yukarı çıktım hemen baltayla kapıyı açmaya tam yeltencekken Gülçin'in annesi tuttu beni..