Dışarda dolanan iki tane zombi vardı. Resmen sıradan bir iş gibi geliyordu onları görmek.Ve de öldürmek. Arabadan çıktık.Ben hallederim dedim. Temkinli olarak bir kaç darbeyle ikisinide öldürdüm. Dün öldürdügümüz adamların daha doğrusu Ayda'nın eşyalarını almak için gittik.2 adet çanta vardı. Birinde full yiyecek içecek doluydu. Diğerini açtıgımdaysa şaşırdım.Bir ok ve yay vardı. Ayda atılarak " O bana ait " dedi gülerek." Kullanmayı biliyormusun " dedim." Babam küçüklüğümden beri öğretiyordu. " dedi birazcık üzgün bir ses tonuyla. Adamların silahlarını , yemek dolu çantayı ve kendi çantamıda aldıktan sonra yola koyulduk. Ayda birden atıldı.

+Otobanın ortasında gidiyoruz açık hedef değilmiyiz sencede ?

Haklıydı. Birinin bizi farketmesi ve farkettiginde kaçmamız cok düsük bir ihtimalde. Sağımızdaki ormana doğru gitmeye karar verdik ve ormanın derinliklerine doğru inmeye başladık. Paketimdeki son sigaramı cıkardım ve dönerek iciyorduk bir yandanda muhabbet ediyorduk. Birbirimizi tanımaya çalışıyorduk. Daha doğrusu kafamızı dağıtmaya çalışıyorduk aslında.O esnada Ayda " Sessiz ol. " dedi kısık bir sesle. Noldugunu anlamadan ağlama sesleri geliyordu."Nolur ona zarar vermeyin , yalvarırım nolur... " şeklinde. Sesin geldigi tarafa dogru yöneldik. Yerde baygın bir adam ve onun yanında bir kadın vardı. Sesler kadından geliyordu. Kadının başındaysa 2 adam duruyordu. Yerde yatan adam sanırsam baygındı. Kızın ise yüzü kan içindeydi.Zar zor konuşuyordu. Sürekli " Nolur bize zarar vermeyin yalvarırım " şeklinde yalvarıyordu. Daha olayı bile anlayamadan Ayda'nın dünki yaşadıklarından dolayı içindeki öfkeyle kıvrak bir şekilde sadagından(okun koyuldugu kılıf) bir ok çıkararak adamlardan birini kafasından vurdu. Diğeri ne oldugunu anlayamadan elindeki bıçağı düşürerek kaçmaya başladı. Ayda sadaktan bir ok daha çıkardı digerini vurmak icin fakat ikinci atısında basarılı olamamıstı. Diger adam ormana dogru kacmıstı. Kossamda yetisememistim. Geri döndüğümdeyse Ayda kıza onlara yardım etmek için geldigimizi , onlara zarar vermiyecegimizi söyleyerek onu sakinlestirmisti.Çantamdaki sağlık çantasıylada kızın yüzündeki yaralarını sarmıştı.Bes on dakika sonra yerdeki baygın cocukta kalktı. Durumu onada anlattıktan sonra teşekkür ettiler. isimleri Kemal ve Ahsen ' di.Kardeştiler. Kemal klagib sarışın ve mavi gözlü benimle aynı yaşta ve kiloda.Boy olarak birazcık kısaydı benden. Ahsen ise Kemal'in ablasıydı.Oda sarışın kısa saçlı yeşil gözlü benden 2 yaş büyük biriydi. Kemale yerdeki bıçakları alıp yola koyulmamız gerektiğini söyledigimdeyse birisi arkadan bogazıma yapısarak " Geri çekilin yoksa boynunu kırarım " diye bağırdı. Korkmustum, Korkuyordum.