Alarmdan yaklagib 15 dakika once uyanmıştım. Uykuya aşık biri değildim. Elimi yüzümü yıkayıp hazirlandiktan sonra yola koyuldum. Hastane ile ev arasi yürüyerek 15 - 20 dakikaydi. Yaşımda ilerledigi icin daha da sağlıklı kalmak adına araba yerine yürüyerek gidip gelmeyi tercih ediyordum. Spor gibi geliyordu. Hastaneye varmıştım. Seher Hanım'a selam verip odama gectim bir kaç saat siradan hastalar ile ugrastiktan sonra saat 1 sularında Seher'e , Kaan'i çağırmasini soyledim.Bir kaç dakika sonra Kaan geldi." Uyuyabildin mi ? " dedim." Biraz zorluk ceksem de güzeldi " dedi.

Aslına bakarsanız Kaan'in *** hastanesinde yaşadıklarını oldukça merak ediyordum fakat asıl işim tedavisinden önceki olaydi. Kaan'a dönerek " Neden *** hastanesine yatirdilar seni ? " dedim. Konuşmuyordu , soyleyecek birşeyleri vardi fakat nereden başlayacağını bilmiyordu." Peki o halde , çocukluğundan başla " dedim. Kaan anlatmaya basladi ;

7 yaslarindaydim , haziran ayiydi okula bu dönem basliyacaktim. Aslinda heyecanliydim her cocuk gibi. Normal bir cocukluk gecirdim fakat arkadasim pek yoktu. Arkadasimin olmama sebebi sanirim anne ve babamin ayri olmasiydi. Ailemin ayrı olmasi beni karamsar bir cocuk yapmisti.

" Annen ile baban neden ayriydi ? " dedim.
" Bilmiyorum , anneme defalarca sordum ama soylemedi.Ama ben babamin annemi dövdüğünü dusunuyorum.Bir kac defa teyzem ile konusurlarken duymustum." dedi.
" Ne kadar süre ayrı kaldilar ? " diye sordum.
" Ben doğduğumdan beri.Ama bosanmadilar. " dedi.