Kaan yaklaşık iki yıl boyunca tedavi gördü.12 yaşına gelmişti. Okuma ve yazmayı öğrenmişti fakat okula gitmiyordu , istememişti gitmeyi.iki yıldır beraber yaşıyorduk. Bitmişti o olaylar. Aylardır kabus görmüyor , ağlamıyordu. Arkadaşları , çevresi olmuştu. Dışarda arkadaşlarıyla oynuyordu sürekli.Çok yaramaz bir çocuktu , sürekli komşulardan şikayet geliyordu fakat komşulardan şikayet geldikçe ben daha mutlu oluyordum çünkü normale dönüyordu.

Yeni hastanem , asistanım ve meslektaşlarım oldukça iyiydi. Alışmıştım buraya.Çok içten ve samimi insanlardı. Hepsi güler yüzlü ve sıcaktılar. Kaan'ıda sevmişlerdi , tanıştırdım onları Kaan ile.

Şuan Kaan 23 yaşında , askere gidip geldikten sonra bir kafede garson olarak çalışmaya başladı. Uzun süredir konuştuğu bir kız var , hatta evlenmeyi planlıyor. Hayatından memnun , bende öyle.

Hikayede adı geçen herkesin şuan da ne olduğunu merak ediyorsunuzdur , anlatayım.

Kaan'ın anne ve babası , Canan ve Fatih Bahadır : O geceden sonra cesetleri bulunamadı , kayıtlarda kayıp olarak geçmekte.
Kaan'ın anneannesi Fadime Hanım : Memleketinde *** mezarlığına gömüldü.Ara ara Kaan ile ziyaret ederiz.
Kaan'ın teyzesi Fahriye Hanım : O geceden sonra *** hastanesine yatırılmış.11 yıl tedavi gördükten sonra 2 sene önce hayatını kaybedip annesinin yanına gömülmüştür.
Kaan'ın eski Pgibologu Serap Hanım : Memleketinde *** mezarlığına gömülmüştür.
Asistanım Seher Hanım : Kenan'ın geldiği gün hastaneden ayrıldığımdan sonra bir daha hiç haber almadım.
Sadık ve Hüseyin Hoca : ikisi de hayatlarına devam etmektedirler , ara sıra gidip ziyaret ederim.
Kaan'ın dayısı Kenan : O geceden sonra bir daha hiç oraya gitmedik.

Hepinize dinlediğiniz için çok teşekkür ediyorum , ara sıra beklettim bunun için kusura bakmayın.Bir başka hikayede görüşmek üzere , sağlıklı , mutlu ve huzurlu günler dilerim , sağlıcakla kalın.