14 yaşıma basmıştım biliyordum bugün doğum günüm. Artık alışmıştım annemin dayaklarına ve hiç arkadaşım yoktu artık. Hergün yemeğimi kendim hazırlayıp yiyor elimden geldiğince annemin yemesinide sağlıyordum. Doğum günümün olmasının hiçbir anlamı yok çünkü beni seven 1 kişi bile yoktu. Sabah kalkdım ama bir gariplik vardı annem pencerenin kenarındaki sallanan sandeyeye oturmamıştı bugün ormanı izlemiyordu.Bir gariplik olduğunu anladım koşarak annemin odasına girdim͵ annem boynunu bir tel ile tavana bağlayıp kendini asmıştı. Ağladım͵sadece ağladım annemin ölüsüne bakıp ağladım.Tel boynunun bir tarafını kesmişti görüyordum ayakları sarkıyordu iğrenç bir görüntüydü͵polisi aramadım͵ kimseye haber vermedim͵veremedim... O gün annemin cesetinin olduğu odada yatağa uzanmış ağlayarak annemin cesetini izliyordum...