2 saat Urfayı gezdik daha sonra eve döndük. Güzel bi şehirdi.iki gün hocaya araştırmalarında yardım ettik zaman geldi. Hoca ikimizin ayrı ayrı işlemlere tabi tutulacağını söyledi. Biraz tereddüt etsekte kabul ettik.ilk önce yine ben girecektim. yine bir takım duaları ezberledim ve saati bekledim. zaman gelmişti hoca yine onu çağırdı kalabalık gelmişlerdi ve yine o soğuk rüzgarı hissettim çok büyük bi korkuya kapıldım ya sonum Alperen gibi olsaydı.Ama hoca bunu tahmin etmiş ve dostlarını çağırmıştı. Dostları çok güçlü bir kabileydi. Müslümanlardı.Oda da çok büyük bir savaş başlamıştı.oda gümbür gümbür sallanıyordu. Bize musallat olanın kabilesi çoktan yok olmuştu fakat kendisi çok güçlüydü. Kendisine saldıranları zorlanmadan yok ediyordu fakat ben bu noktadan sonra bayılmışım. Yani savaşın sonunu göremedim uyandığımda ise başımda Emirhan gözü yaşlı bekliyordu.Çünkü benimde vücudumda kegibler ve morluklar varmış fakat hoca beni tedavi etmiş. Emirhan gözümü açtığımı görünce büyük bir sevinç yaşadı. Hemen hocayı çağırdı. Hoca başıma geldiğinde nur yüzüyle bana bakarak gülümsüyordu. Hocam dedim fakat o sorumu tahmin etmiştim ve çoktan cevaplamıştı. Allahın izniyle sizi bu şerlilerden kurtardık diğer arkadaşının ayinine gerek kalmadı yavrum dedi.Her yerim acıyordu ama mutluydum. Onlardan kurtulmuştuk. Geride ölen iki tane kardeşim ve yüklü miktarda altın kaldı. Gerçi bunlar bizim hiç umurumuzda değildi. iyileştikten sonra hocaya teşekkür ettik ve Urfa dan ayrıldık ve memleketin yolunu tuttuk. Elimizde kalan altınları bozdurduk ve kendimize bir iş kurduk paramız çok ama mutsuzduk.Çunku iki kardeşimizi hiç istemediğimiz bir yerde kaybettik. Keşke bu para olmasaydı da birlikte olsaydık...