ben kralım, muzaffer de soytarım olur. ismi muzaffer yani zafer sahibi kişi anldıbına geliyor ama kendisi hep kaybedenlerden olmuş. hâlâ da öyle galiba. kazanmış olsaydı benimle ne işi olurdu?

ben kralım. halkını giblemeyen bir kralım. onların ne dediklerini ne düşündüklerini umursamam. çünkü onlar hep aynı şeyi düşünen bir sürüden ibaret.

beyinleri var ama kullanmasını bilmiyorlar. isteseler kullanmayı öğrenebilirler. ama buna tenezzül dahi etmiyorlar. zaten onların her biri kendini dahi zannediyor.

halkımın ne dediğini umursamam ama yaptığım ve yapacağım her şeyi onların refahı ve iyiliği için yaparım. onların beni anlamasını da beklemiyorum zaten.

beyinlerini kullanmayı öğrenen vatandaşlarım var. krallığımı onlarla ayakta tutuyorum zaten. kim ki yeni bir şey yapmaya kalkıyor, onu hemen yanıma çağırıyorum ve gerçekleri anlatıyorum. zaten zeki insanlar oldukları için beni anlıyorlar. böylece krallığımın gücüne güç katıyorum.

örneğin geçenlerde deniz isimli bi vatandaşım bi ayaklanma ve isyan süreci başlattı. ben bu süreci soğukkanlılıkla izledim. yapmak istediği şey çok hoşuma gitti. istediği şey parlementer sistemdi. yani halk kendini yönetecek insanları kendisi seçecekti.

deniz fakir bi ailenin çocuğuydu. bu şartlar altında böyle büyük işlere cüret etmesi hoşuma gitti.

bana sadakatinden asla şüphe etmediğim askerlerimle isyanı bastırdım. denizi yanıma getirmelerini söyledim. deniz yanıma geldiğinde gayet sakindi. doğrusu bu duruma çok şaşırdım.